Prematüre Retinopatisinde Anti-VEGF Tedavisi-1
Okuma:83
Prematüre retinopatisi (ROP), normal retinal vaskülarizasyonun tamamlanmasından önce doğan prematüre bebekleri etkileyen bir durumdur. Yüksek oksijen seviyelerine maruz kalma, oksijenasyondaki dalgalanmalar ve zayıf doğum sonrası büyüme, retinal vaskülarizasyonun anormal tamamlanmasına yol açabilir. Bu, anormal neovaskülarizasyona ve sonuçlarına yol açabilir.
1986 yılında yapılan CRYO-ROP çalışması, kriyoterapinin eşik hastalığı için güvenli ve etkili bir tedavi olduğunu göstermiştir. Günümüzde, tip 1 ROP için geçerli standart, Prematüre Retinopatisinin Erken Tedavisi Çalışması'na (ETROP) dayalı olarak periferik avasküler retinanın lazer fotokoagülasyonudur. Her iki tedavi de iskemik retinayı ablate etmeyi ve dolayısıyla ROP'ta patolojik anjiyogenezisi indükleyen vasküler endotelyal büyüme faktörünün (VEGF) salınımını engellemeyi amaçlamaktadır.
Ancak, zon I ve posterior hastalığı içeren ROP için lazer tedavisi kaçınılmaz olarak kalıcı periferik görme alanı kaybına neden olabilir ve önemli miyopi riskinin artmasıyla ilişkilendirilmiştir. Bu sınırlamalar nedeniyle, anti-VEGF tedavisi tip 1 ROP'u tedavi etmek için giderek daha fazla kullanılmaktadır.
Bevacizumab
Bevacizumab (Avastin-Altuzan; Genentech), tüm VEGF faktör A (VEGF-A) izoformlarının endotel hücre reseptörlerine bağlanmasını önleyen ve böylece anjiyogenezisi ve vasküler geçirgenliği inhibe eden rekombinant humanize anti-VEGF monoklonal antikorudur. ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından göz kullanımı için onaylanmamış olsa da bevacizumab'ın tip 1 ROP için etiket dışı tedavi olarak etkili olduğu gösterilmiştir.
2011 yılında, BEAT-ROP klinik çalışması, zon I veya zon II'de evre 3+ ROP'lu bebeklerde lazer tedavisine kıyasla bevacizumab monoterapisinin (0,025 mL solüsyonda 0,625 mg) etkinliğini değerlendirdi. Çalışma, tekrarlama riskindeki mutlak fark açısından evre 3+ zon I hastalığı için önemli etkinlik gösterdi. Zon II hastalığı için fayda gösterilmedi.
Bir güvenlik endişesi, anti-VEGF ajanlarının bebeklerin sistemik dolaşımındaki etkisidir, çünkü dolaşımdaki serum VEGF düzeylerini nörogelişim üzerinde bilinmeyen etkilerle azaltabilir. Ancak, intravitreal bevacizumab ile tedavi edilen ROP bebeklerinde daha kötü nörogelişimsel sonuçları destekleyen çok az kanıt vardır.
ROP tedavisi için daha düşük etkili bir doz düşünülebilir. 2020'de, bir faz 1 klinik çalışması, tip 1 ROP'u tedavi etmek için en düşük etkili dozun 0,004 mg olabileceğini öne sürdü (%90 başarı, tekrarlama olmaksızın enjeksiyondan sonraki 4 günde iyileşme olarak tanımlanır), ancak daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Lazer tedavisinden sonra ROP tekrarlama oranı ile karşılaştırıldığında, intravitreal bevacizumab monoterapisinden sonra tekrarlama oranı önemli ölçüde farklı değildir, ancak tekrarlama daha ileri yaşlarda gerçekleşir. Bir çalışmada, bevacizumab monoterapisi için ortalama tekrarlama zamanının 43,4 ± 3,5 hafta olduğunu (lazer tedavisinde 39,5 ± 2,8 hafta ile karşılaştırıldığında) ve son tekrarlamanın postmenstrüel yaşın 50. haftasında meydana geldiğini bulmuşlardır.
Tekrarlama risk faktörleri arasında ilk tedavide erken postmenstrüel yaş, zon I hastalığı, düşük Apgar skoru ve çoklu doğumlar yer almaktadır. Anti-VEGF monoterapisi ayrıca persistan avasküler retinaya da neden olabilir. Bir çalışmada periferik lazer tedavisi olmayan gözlerin %25,8'inde persistan avasküler retina 1 yaşında gözlemlemiştir (agresif posterior ROP gözlerinde %38,6'ya karşı tip 1 gözlerde %10,5). Tekrarlama riski ve persistan avasküler retina nedeniyle, özellikle tekrarlama riski olan bebeklerde, bevacizumab monoterapisinden sonra 80 hafta veya daha uzun süre sık takip muayeneleri yapılmalıdır.
[Kaynaklar 1- Mintz-Hittner HA, Kennedy KA, Chuang AZ; BEAT-ROP Cooperative Group. Efficacy of intravitreal bevacizumab for stage 3+ retinopathy of prematurity. N Engl J Med. 2011;364(7):603-615. 2- Volante VS, Kiryakoza LC, Hua HU. Anti-VEGF Therapy for Retinopathy of Prematurity. Retinal Physician 2024; 21 (10): 6-9. 3- Ling KP, Liao PJ, Wang NK, et al. Rates and risk factors for recurrence of retinopathy of prematurity after laser or intravitreal anti–vascular endothelial growth factor monotherapy. Retina. 2020;40(9):1793-1803. 4- Çömez A, Karaküçük Y, Özmen MC, Çelemler P, Saygılı O. The results of intravitreal bevacizumab monotherapy for treating aggressive posterior retinopathy of prematurity and Type 1 retinopathy of prematurity. Eye (Lond). 2021;35(12):3302-3310.]
Not: Katkılarından dolayı Dr. Mehmet ÇITIRIK’a teşekkür ederiz.
Web sitesindeki bu bilgiyi, sunu ve yayınlarınızda aşağıdaki şekilde kaynak göstererek kullanabilirsiniz.
(Çıtırık M, Teke MY. Prematüre Retinopatisinde Anti-VEGF Tedavisi-1. http://www.retinaclub.com/ Son Güncellenme Tarihi 01/08/2025).
